Gümüşhane ili, il Mera Komisyonu’nun 07.06.2021 tarihli kararıyla, Yitirmez köyünde bulunan 3 adet Mera parselinin tahsisine ilişkin askı ilan cetveli 07.06.2021 tarihinde ilan edilmiştir.
(EK 1- Tahsis kararı ve askı ilan cetveli)
Askı ilan cetvelinde, Yitirmez Köyü kadastral sınırları içerisinde bulunan 2.771.097,60 m2 yüzölçümlü 118 Ada 33 parsel ve 1.168.021,17 m2 yüzölçümlü 131 Ada 109 parsel numaralı mera alanları Yitirmez Köyü'nün 14 Çiftçi ailesinin, 1.926.919 m2 yüzölçümlü 118 Ada 32 parsel numaralı mera parselinin ise Yitirmez Köyünde kayıtlı 14 çiftçi ailesi ile birlikte Arzular Kabaköy Beldesi’nde kayıtlı bulunan 34 Çiftçi ailesinin hayvanlarını otlatma mevsimi boyunca bu alanda otlatması amacıyla Yitirmez Köyü tüzel kişiliği ve Arzular Kabaköy Beldesi tüzel kişiliğine müşterek olarak tahsis edilmesine karar verilmiştir.
( EK 2- PARSELLERİ GÖSTEREN HAVA GÖRÜNTÜSÜ)
Kanaatimizce bu karar 4342 sayılı Mera Kanununa, mevzuata, yerleşmiş Yargıtay kararlarına ve içtihatlarına aykırı olduğundan iptali gerekmektedir.
İtirazlarımız ve gerekçelerimiz aşağıda sunulmuştur.
1) Mera parsellerinin tahsisinde "Kadim kullanım hakları" ve kullanıma ilişkin
"teessüs etmiş teamüller" değerlendirilmemiştir. Bu durum 4342 sayılı Mera Kanununun 4. ve 5/a maddeleri hükümlerine aykırıdır. Mera Kanunu’nun 4. Maddesinin ikinci fıkrası aynen şu şekildedir:
‘’Komisyonun henüz görevine başlamadığı yerlerde, evvelce çeşitli kanunlar uyarınca yapılmış olan tahsislere ve teessüs etmiş teamüllere göre; mera, yaylak ve kışlakların köy veya belediye halkı tarafından kullanılmasına devam olunur.’’
Aynı kanunun ‘Mera, Yaylak ve Kışlak Olarak Tahsis Edilecek Yerler’ başlıklı 5/a maddesi :
‘’ Komisyonca tespit edilecek ihtiyaca göre aşağıda belirtilen yerler mera, yaylak ve kışlak olarak, köylere
veya belediyelere tahsis edilir. a) Kadimden beri mera, yaylak ve kışlak olarak kullanılan yerler ile aynı
amaçla kullanılmak üzere köy veya belediyelere tahsis ya da terk edilen yerler,’’ şeklindedir.
Komisyon kararı incelendiğinde; meraların Yitirmez köyüne ait olduğu varsayımıyla öncelikle davalı Yetirmez köyünün ihtiyacına cevap verilmeye gayret edildiği,100 yılı aşkın süregelen kadim kullanım şekli ve teamüllerin dikkate alınmayıp sadece ihtiyaç tespiti üzerinden değerlendirme yapıldığı görülmüştür.
İhtiyaç fazlası alanların yanlış hesaplamalar dolayısıyla çok az bir kısmının Arzular Kabaköy Beldesi’ne verildiği anlaşılmaktadır.
Mera komisyonu bu kararı vermeden önce köylerin tarihini incelememiş, hangisinin KADİM hangisinin MUHDES (sonradan kurulan) köy olduğunu araştırmamıştır.
2) Arzularkabaköy Beldesi, Arzular ve Kabaköy köylerinin birleşmesiyle 2011 yılında oluşmuştur. Bu iki köy, Cumhuriyet'ten önce kurulmuş civarın en eski Kadim Türk köylerindendir.
Bu iki köye ait resmi ve açık kaynaklarda, ayrıca tarihi belgelerde 1600’lü yıllardan beri bu köylerde Türk ahalinin oturduğu bilgisi vardır.
İki Köyün de, sınır kayıtları 442 sayılı Köy Kanunu'nun kabulünden sonra 1926 yılında belirlenmiştir. Buna ilişkin her üç köyün ( Arzular, Kabaköy ve Yitirmez) en eski sınırlarını gösteren belgelerin ve bugünkü sınırlarını gösteren belgelerin İçişleri Bakanlığı, Harita Genel Müdürlüğü ve diğer ilgili kurumlardan temin edilmesini talep ederiz.
Kabaköy ve Arzular köylerinin sınırları tespit edildiğinde Rumlarla mübadele henüz yapılmakta ve Yitirmez Köyü sınırları içindeki yerleşim yerleri Rumlar tarafından ayrı birer köy olarak kullanmaktaydı. Bu köy içindeki tüm yerleşim merkezlerini gösteren kiliseler ( 5 adet) halen ayaktadır. Yani sonuç olarak Yitirmez Köyü kadim değil, muhdes bir köydür. Rumlardan boşalan ve her biri ayrı yerleşim yeri olan mahalleleri sınırları içerisine alan, oldukça geniş sınırları olan bir köy haline gelmiştir. Oysa ki bugünkü Yitirmez köyü kurulmadan evvel, yani kadimden beri o mahalleler Rumlar, Arzularlılar (eski adıyla Sobranlılar) ve Kabaköylüler tarafından kullanılan yerlerdir. Nitekim ekte sunulan 1954 tarihli askeri haritada, dava konusu edilen mera tahsisi yapılan 118/32 parselin olduğu bölge ‘kabaköy yaylası’; 118/33 parselin olduğu bölgenin ‘sobran yaylası’ olduğu gözükmektedir. Sobran, Arzular’ın eski adıdır.
( EK 3- 1954 TARİHLİ ASKERİ HARİTA)
3) Yetirmez Köyü'nün sınır kaydı 1945 yılına ait olup şu an sınırları kapsamında bulunan 12 adet Rum Köyü -yerleşim yeri- sınırlarına katılmıştır. Yunanistan ile 1.6.1930 tarihli Ankara Antlaşması gereği mübadele sonucu bu yerleşim yerlerindeki araziler Hazineye intikal etmiştir. Bu araziler daha ziyade yerleşim yerleri itibariyle 1936 ve sonrası yıllarda Hazine tarafından şahıslara satılmıştır. Davalı köydeki rum yerleşim yerlerinin eski ve yöremizde bilinen adları ve mevcut durumu şu şekildedir :
-‘Keşişli’ (Yani bugünkü Yitirmez köy merkezi, 2 aile Kabaköy'den1952 yılında,1
aile Arzular köyünden 1968 yılında 2 aile, Erdemler köyünden 1952 yılında
yerleşti)
-‘Erikli ‘ ( 1 aile Kabaköyden 1952 yılında yerleşti)
-‘Şebrenli ‘ (yerleşim yok)
-‘Çekiçli’ (yerleşim yok)
4) ‘Çekiçli’ ve ‘Mırızlı’ mevkiileri Arzular köylüleri tarafından satın alınmış ve (kadimden beri kullanılan ) ‘Son Kale Yaylası’ (118/ 33 ada parsel bölgesi) ile birlikte kullanılmıştır.
Diğer mevkiilerin tamamı (Aşağı yetirmez, yukarı yetirmez, karagodil, pelitli, yayla-çakrazlı- haneönü, kilise bayırı- anderesli-kepçeli v.s) Kabaköylüler tarafından satın alınmıştır ve Kabaköy Yaylası olarak bilinen ve kadimden beri kullanılan (ayrıca tapusunun da alındığını bildiğimiz ve buna ilişkin Gümüşhane Asliye Hukuk Mahkemesinde 2009/248 esas s. Dosya ile davanın devam ettiği ) 118/ 32 parsel nolu meranın bulunduğu alanla birlikte yayla olarak kullanılmıştır. Bu kayıtlar eski tapu belgeleri ve 1936-1939 yılları Vergi Tahrir kayıtları ile doğrulanabilir. Buraların kullanıldığı dönemlere ilişkin eski evlerin fotoğrafları ekte olarak sunulmuştur.
(EK 4-EV FOTOĞRAFLARI)
5) Leri ismiyle kurulan davalı köye işgal ve göç olmuş ise de, Hazine tarafından bu araziler şahıslara satılınca ilk gelenler kısa bir süre sonra bu köyden ayrılmıştır. Leri köyünün ismi 1960 sonrası Yitirmez olmuştur. Leri (Yitirmez) köyünde ikamet edenler Kabaköy’den nüfusunu taşıyan İzzet Mutlu 1942 yılında, diğerlerinin tamamı 1952 yılı ve sonrasında buraya taşınmıştır. 1952 ve sonrasında Yetirmez merkezi olan ‘Keşişli’ yerleşim yerine Kabaköy’den iki, Arzulardan bir ve Erdemlerden iki aile, Erikli mevkiine ise Kabaköy’den giden bir aile yerleşmiştir. Bugünkü Muhtar Erikli'de ikamet eden Ziya Bayır’ın oğludur.
6) Kabaköy ve Arzular köylüleri tarafından satın alınan yerleşim yerlerine girilmemiş, tarım arazileri ise tarım amaçlı olarak kullanılmıştır. İhtilafa konu Çakrazlı- yayla- mevkiindeki 32 parsel nolu meranın bulunduğu yerleşim yeri yüksek olması nedeniyle kısmen tarım ve kısmen de Kabaköy yaylası olarak kullanılmıştır
7) Arzular köylüleri tarafından kadimden beri kullanılan ve sonradan tapusunun da alındığını bildiğimiz, 33 nolu mera parselinin bulunduğu alan kısmen tarım ve kısmen de Arzular(sobran) yaylası olarak kullanmıştır.
8- En fazla özel mülkiyete konu olan ve LERİ Köyü'ne ismini veren Aşağı ve Yukarı Yitirmez’deki özel mülkiyet konusu arazinin tamamı Kabaköylüler tarafından Hazineden satın alınmıştır. Davalı köy nüfusuna kayıtlı kişilerin buralarda 1 metrekare tapuya kayıtlı yeri yoktur.
9) Arz ve izah ettiğimiz gibi Hazinece mübadil eşhastan Hazineye geçtikten sonra satılan araziler yerleşim yerleri itibarıyla satın alınmıştır. Her yerleşim yerinin kendi çevresinde merası vardır ve teessüs etmiş teamüllere göre hiçbir yerleşim yeri diğer yerleşim yerinde hayvan otlatmamıştır.
10) Mera olarak müşterek tahsisi yapılan 118 Ada 32 numaralı parselin eski tapu kayıtlarına dayanılarak Arzular Kabaköy Beldesi tarafından açılmış tapu iptal davası devam etmektedir. Mülkiyete ilişkin davamız ve haklarımız saklıdır. Bu parselin yaklaşık 10 dönümlük kısmında Kabaköy nüfusuna kayıtlı kişilerin halen bakımsızlıktan harap durumdaki yayla evleri vardır. Bu evler, EK 3’de sunulan fotoğraflarda görmektedir
Bu yaylada 1953 -1954 yıllarında doğan ve halen 65 yaşında olan Kabaköy nüfusuna kayıtlı birçok kişi vardır. Kendilerinin tanık olarak dinlenmelerini talep ederiz. (İsmail Hakkı Ezber, Fikri Bayraktar, Arzular Kabaköy Beldesi)
Yine aynı yerde ölen Kabaköylü çocukların mezarları vardır.
32 parselin bulunduğu ve Kabaköy tarafından yayla olarak kullanılan bu yerleşim yerinde 2000 yılı ve takip eden birçok yıl tekrarlanan Kabaköy yayla şenlikleri yapılmıştır. Buna ilişkin fotoğraflar ekte sunulmakta olup, ayrıca ilgili gazete haberlerinin de Gümüşhane yerel gazetelerinden teminini talep ederiz.
(EK 5- YAYLA ŞENLİKLERİ FOTOĞRAF VE VİDEOLARI)
1992 yılında, yaklaşık 30 yıl önce yapılan hayvan barınağı ağıl vardır.
( EK 6- HAYVAN BARINAĞI FOTOĞRAFI)
1/25000 ölçekli,1954 yılı Harita Genel Komutanlığına ait haritalarda Leri (Yetirmez) Köyü yerleşim sınırları ve Kabaköy’ e ait yayla açıkça görülmektedir. Bu haritalarda Kabaköy Yaylasının Leri sınırları dışında olduğu apaçık bellidir. 32 nolu mera parseli ise bu yaylanın içinde, Leri köyü sınırları dışındadır.
Köy muhtarı olan Yahya Bayır’ın abisi Ahmet Bayır ve babası Ziya Bayır 40 yılı aşkın süre ile 32 numaralı parselin içinde bulunduğu Kabaköy Yaylasına, Kabaköy adına koruculuk/bekçilik yapmış ve ücretini almışlardır. Buna dair isim ve iletişim bilgilerini belirttiğimiz tanıklar dinlenmelidir. Ayrıca ücret ödeme belgeleri ekte sunulmuştur.
(EK 7- ÜCRET ÖDEMELERİ BELGESİ)
Yine 32 nolu parselin bulunduğu yaylamızda ihtiyaç fazlası olan kısımlar Tarım İl Müdürlüğünün izniyle yıllarca köyümüzce kiraya verilmiştir. (EK 8- KİRA SÖZLEŞMELERİ)
Bu kiralamalara Yetirmez Köyü hiçbir zaman itiraz veya müdahale etmemiştir. (kira sözleşmeleri ve yayla kira bedellerinin ödendiğine dair tutanaklar örnek olarak ekte sunulmuştur)
Yine 32 parselin Kabaköy Yaylası olarak kullanıldığı ve bu yaylanın Kabaköy’e ait olduğuna dair Yetirmez, Arzular ve Kabaköy muhtarlarının imzalı mutabakat tutanağı Tarım İl Müdürlüğü dosyasında bulunmaktadır. Bu belgenin İl Tarım Müdürlüğünden temin edilmesini talep ederiz.
11) 118 Ada 33 numaralı parselin de içerisinde bulunduğu alan ise beldemizi oluşturan ve kadim bir köy olan Arzular (eski adı SOBRAN) Köyü tarafından 1952 yılı öncesi satın alınmıştır. Özel mülkiyete konu kısımları tarım amaçlı kullanılmış bir kısmı ise satın almadan önceki dönemde olduğu gibi, yani kadimden beri Son Kale isimli yayla olarak kullanılmaya devam etmiştir. 1952 ve sonrasında yapılmış yayla evleri bulunmaktadır. Bu yaylada Yetirmez nüfusuna veya Kabaköy nüfusuna kayıtlı hiçbir Çiftçi Ailesi teamül gereği hayvan otlatmamıştır. 1/25000 ölçekli ve 1954 tarihinde yapılan askeri haritalarda Sobran Yaylası ve yayla evleri açıkça yazılı ve görülmektedir.
Hal böyleyken bu meranın da Yetirmez Köyüne ait olduğunun kabulü veya Yetirmez Köyüne tahsisi hukuka aykırıdır. Kadim kullanım hakkı ve kullanımına ilişkin teamüllerin bu parselde de dikkate alınmamış olması hukuka aykırıdır .On yıllardır süre gelen teessüs etmiş teamül hiçbir makul gerekçe olmaksızın, iki köyün kullanımının dışında, üçüncü bir köye de verilmektedir. Üstelik söz konusu davalı köy ile davacı Arzular Kabaköy Beldesi arasında husumet boyutuna ulaşmış anlaşmazlıklar, ceza davaları ve soruşturmalar mevcut olmasına rağmen. Öyle ki, davalı köyün muhtarı Arzular Kabaköy halkından bir çok kişiyi savcılığa şikayet etmiş olup buna ilişkin sonlanan ve derdest olan ceza davaları/ soruşturmalar mevcuttur( Gümüşhane Asliye Ceza Mahkmesi 2020/450 esas. ). Yine Arzular Kabaköy Beldesinde kurulan hayvancılık kooperatifinin, davaya konu yaylada hayvancılık yaptığı sırada davalı köyün muhtarı tarafından faaliyetlerinin engellenmeye çalışıldığı; orada bulunan kooperatife ait çoban köpeklerine, davalı köylülerce zarar verildiği ve bir tanesinin öldürüldüğü olaya ilişkin Kale Jandarma Karakol Komutanlığınca takibi yapılan devam eden soruşturma dosyası mevcuttur. ( EK 9- MÜŞTEKİ İFADE TUTANAĞI). Ayrıca yine Arzular Kabaköy Belediyesi tarafından davaya konu yaylanın olduğu yerde dikilen yön tabelası davalı köylülerce yakılmış olup, buna ilişkin soruşturma da Gümüşhane C. Başsavcılığında devam etmektedir. Bunlar dışında birçok kesinleşmiş şikayet dosyası Gümüşhane C. Başsavcılığında mevcuttur. Sonuç olarak davalı köyün az sayıdaki çiftçisi ile davacı beldenin çok sayıdaki çiftçilerinin bir arada aynı merada otlatma yapabilmeleri oldukça zor gözükmekte olup, buna sebep olan dava konusu idari işlemde ‘kamu yararı’ açısından da hukuka aykırılık vardır. Nitekim malum olduğu üzere her idari işlemin olmazsa olmaz unsuru kamu yararıdır.
12) Yetirmez Köyü kadastrosunda tesbit gören 131 ada 109 parsel numaralı Mera parseli kadastral olarak Aşağı Yetirmez mevkiindedir. 1960 yılından sonra LERİ-YETİRMEZ Köyü sınırlarına katılmıştır. Etrafı Kabaköy nüfusuna kayıtlı kişilere ait özel mülktür. Yetirmez Köyü nüfusuna kayıtlı çiftçilerin bugüne kadar bu merayı hiçbir şekilde kullanma hakkı olmamıştır. Kullanmaya teşebbüste etmemişlerdir. Bu konuda bir talepleri de olmadığı gibi, herhangi bir ihtilaf da olmamıştır.
13) Aşağı ve Yukarı Yetirmez mevkiilerinin Leri köyü sınırlarına mülki olarak katıldığına dair hiçbir resmi karar yoktur. Burası 1936 yılı Vergi Tahir kayıtlarında Kabaköy’ün bir mevkii olarak görülmektedir.
222 sayılı İlköğretim Kanunun 60. maddesine göre tahsis edilen Kabaköy İlkokulu gelir arazisi bu mevkidedir. (EK 10- KABAKÖY İLKOKULUNA TAHSİSİ GÖSTERİR TAPU KAYDI ÖRNEĞİ)
Bildiğimiz kadarıyla, 1960’lara kadar, 1936 yılında Leri ve Yetirmez ayrı köyler ve ayrı muhtarlıklar olarak belirlenmiş ancak Aşağı ve Yukarı Yetirmez köyünde ikamet olmadığı için bu muhtarlık iptal edilmiştir. 1936 özel idare ve Vergi Tahrir kayıtları ve bu yıllara ait tapu kayıtlarından Yetirmez mevkileri Kabaköye ait olarak görülmektedir. (Ek olarak örrnek tapu kayıtları ekte sunulmuştur.).
Bu hususlar mahalli idare kayıtlarından doğrulanabilir.
14- Ancak bu durumda dahi 109 numaralı parselin 1960 sonrası Yitirmez Köyü sınırlarına dahil edilmiş olduğu ,bu tarihe kadar Kabaköy sınırları içinde bulunduğu ve Kabaköylüler tarafından mera olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır. Sınır değişikten sonra bu gün hala Kabaköy tarafından kullanılmaya devam edilmiştir.
Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 2016/15204 Esas, 2017/9561 Karar no’lu kararında: ( EK-11)
‘’..kadimlik iddiası varsa bu hususun araştırılması, gerektiğinde köyün kuruluş tarihinin İçişleri Bakanlığından sorulması ve köyün kadim ya da muhdes olup olmadığının saptanması gerekir.’’ denilmek suretiyle bu durum belirtilmiştir.
Yine "... 31. 5.1965 tarihli ve 4/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile "tek başına köye ait bulunan mera, yaylak ve kışlakların tümünün veya bir parçasının bir başka köy sınırları içine alınmış olması halinde sınır değişikliğinin ikinci köye bir yararlanma hakkı sağlayamayacağı ve ilk köyün eskiden olduğu gibi bu yerlerden tek başına yararlanacağı.." belirtilmiş olup bu karar 4342 sayılı Mera kanunun 29. maddesi ile yasa hükmü haline gelmiştir.
15) 12, 13 ve 14. sırada arz edilen hususlar birlikte değerlendirildiğinde 1960 öncesi Kabaköy’ün bir mevkisi olan Yetirmez mevkiinin, yeni kurulan Yitirmez köyüne aktarılması yeni köye kullanım hakkı vermez ve eskisi gibi aynı şekilde kullanmaya devam edeceği mevzuatın hükmüdür .
16- Yukarıda arz edilen mera ve yaylaların kadim kullanımı ve tesis edilmiş teamüller Mera Komisyonu tarafından dikkate alınarak değerlendirilmiş olsaydı, ihtiyaç tespiti yolu ile karar alan komisyonun, öncelikle kadim ve teessüs etmiş teamüllere göre kullanım hakkının Arzular Kabaköy beldesine ait olduğunu ancak ihtiyaç fazlasının davalı köye bırakılmasına karar vermesi gerekirdi. Oysa bu meraların davalı köye ait olduğu kabulü ile karar verilmesi nedeniyle 4000 nüfuslu belde halkının hakkı olan mera kullanım hakkı mesnetsiz ve kanunlara aykırı olarak yaklaşık 100 nüfuslu davalı köye tahsis edilmiştir Sadece fazlalık müvekkil belediyeye bırakılmıştır ki, bu kabul edilemez bir durumdur. Dolayısıyla hukuka aykırı olarak yapılan bu işlem sonucu verilen kararın iptali gerekmektedir
17- Yine Mera Komisyonu'nun 7.6.2021 tarihli tahsis askı ilan cetveli ve ekleri incelendiğinde hatalı ve noksan bilgilere dayanılarak hesap yapıldığı, dolayısıyla meradan yararlanması gereken çiftçi ailelerinin önemli ölçüde mağduriyetine yol açacak bilgiler le birlikte, kararın verilmesi sürecinde usul hataları yapıldığı görülmüştür Dolayısıyla kararın iptali gerekmektedir.
Şöyle ki;
4342 sayılı Mera Kanununun 7. Maddesinde, yapılacak tespit çalışmalarına başlamadan 30 gün önce köy ve belediyeler ve bağlı oldukları ilçelerde alışılmış yollarla duyurulacağı belirtilmiştir:
Madde 7 – ‘’Komisyon çalışma alanına giren köy ve belediyeler ile inceleme gün ve yerini, 9 uncu maddeye göre yapılacak tespit çalışmalarından en az otuz gün önce bu köy ve belediyelerde, ayrıca bunların bağlı oldukları ilçelerde, alışılmış araçlarla duyurulur. Ayrıca, durum ilgili orman teşkilatı müdürlüklerine, köy muhtarlıklarına ve belediye başkanlıklarına tebliğ edilir.’’
Bu çalışmanın kadastrosu yapılmış veya yapılmamış olması şartına bağlanmamıştır. Kanunun 8. maddesi ile ilgili köy muhtarı ve belediye başkanlarına çalışma yapılacak meraların, kendi köy veya beldelerine ait olduğunu ispata yarayan bütün bilgileri ve belge örneklerini komisyona verme zorunluluğu, aile sayısı, hayvan sayısı, aynı süre içinde kimlerin meralardan ne şekilde yararlanacağının adlarının komisyona bildirme yükümlülüğü getirilmiştir.
Madde 8) ’’İlgili köylerin muhtarları veya belediyelerin başkanları, yapılan tebliğden itibaren otuz gün içinde mera, yaylak ve kışlakların tamamen veya kısmen kendi köy veya belediyelerine ait olduğunu ispata yarayan bütün bilgileri ve varsa belge örneklerini komisyona vermeye mecburdurlar. Muhtarlar veya belediye başkanları, köy veya belediye sınırları içindeki ailelerin sayısını ve bunlara ait hayvanların cins ve miktarları ile mera, yaylak ve kışlaklardan kimlerin ne şekilde ve ne miktarda yararlandıklarını da, aynı süre içinde yazılı olarak komisyona bildirmekle yükümlüdürler.’’
Oysa dava konusu mera parsellerine ait duyuru yapılmadığı gibi bilgi ve belgeleri de komisyon aramamıştır. Dolayısıyla Kanunun bu maddesindeki emredici hükümlere de uyulmamıştır. Kaldı ki 33 ve 109 numaralı parsellerin tahsise konu edildiği, karardan önce beldemiz tarafından bilinmediği gibi, beldemizden hiçbir bilgi de talep edilmemiştir. Bütün bu eksiklikler dikkate alındığında kanunun emredici hükümlerine uyulmamış olması nedeniyle de komisyon kararının iptali gerekmektedir.
18) Mera Kanununun 11. maddesinde ihtiyaç tespitinin nasıl yapılacağı belirtilmiştir. Gerek beldemizdeki çiftçi aileleri ve gerekse davalı köy çiftçi ailelerinin tam bir tespiti yapılmadığı gibi, Tarım İl Müdürlüğü'ndeki çiftçi kayıtları dikkate alınmamıştır. Sadece Muhtar beyanları esas alınmış, bu beyanlarının doğruluğu fiili tespitler veya idarenin bilgisayar ortamında veya dosyalarında bulunan bilgilerle karşılaştırılıp incelenmemiştir. Dolayısıyla hatalı tespit yapılmıştır. Oysa bu bilgi ihtiyaç sahibi ve tahsis edilecek mera miktarının tespitinde ana unsurdur. Hatalı alınması halinde hatalı sonuçlara ve hatalı miktarlarda mera tahsisine neden olmaktadır. Nitekim Mera Komisyonu kararı da hatalı olmuştur. Yitirmez Köyünde 14 çiftçi ailesinden 3 ailenin hayvanı olmasına rağmen mera ihtiyacının tespitinde 14 ailenin tamamı, beldemizde ise sadece 35 adet hayvan sahibi çiftçi ailesi hesaplamaya dahil edilmiştir. Oysa. Yaptığımız tespitlerde Arzular Kabaköy Beldesi’nde belirlenen 35 Çiftçi ailesinden ve hayvan varlığından çok daha fazla hayvan bulunduğu anlaşılmıştır çok daha fazla Çiftçi Ailesi bulunmaktadır .
Askıya çıkan kararda davacı beldenin ve davalı köyün ne kadar meraya ihtiyacı olduğu, ne kadar mera fazlası olduğu belirtilmemiştir. 32 numaralı mera parselinin davalı köye müşterek otlatma hakkı verilirken müşterek kullanım kararının hangi gerekçe ile verildiği açıklanmamıştır. Bu yönüyle de karar kanunda belirtilen hususları karşılamamakta olduğundan iptali gerekir.
4342 sayılı Kanuna göre teknik ekibin çalışma yapması ve sonuçlarının komisyon tarafından 30 gün süreyle ilan edilmesi, itirazlardan sonra komisyonun nihai kararını vermesi kanunun emredici hükmüdür. Komisyon adına görevlendirilen teknik ekibin çalışmaları beldemizde ilan edilmemiştir. Dolayısıyla karar bu açıdan da hukuka aykırıdır ve iptali gerekmektedir.
Komisyon kararında Yetirmez köyüne tahsisi yapılan meralara hayvanların ulaşması için geçit ve sulama yerleri belirtilmediği görülmüştür. Yetirmez köyüne tahsis edilen arazilere Yetirmez köyünde oturan çiftçi aileleri tarafından hayvanların ulaştırılması ancak beldemiz halkının özel mülkiyetindeki arazilerden geçerek mümkün olmaktadır. Kararda hangi yollar izlenerek bu meralara ulaşılacağına dair hiçbir bilgiye yer verilmemiştir. Bu durumda dahi komisyon kararı eksiktir ve iptali gerekmektedir
SONUÇ OLARAK;
- 1/25000 ölçekli 1954 tarihli askeri haritalarda Kabaköy Yaylası ve Sobran yaylası açıkça yazılıdır. Ayrıca evler işaretlenmiştir. Bu harita Harita Genel Komutanlığına aittir ve hukuken aksi sabit oluncaya kadar doğruluğu karinedir.
- 1952 yılında köy adına yapılan ağıl ve hayvan barınma yeri ve son bir kaç yıl hayvancılığın azalması hayvanların çobana verilmesi gibi nedenlerle çiftçi ailelerince kullanılmadığı için zaman içinde tahrip olsa da fiilen zeminde yayla evleri mevcuttur. Davacı belde halkına ait yayla evlerinin büyük kısmı mera parseli içindedir.
- Yaklaşık 30 yıl önce 32 parsel üzerinde yapılmış hayvan barınağının bulunması
- Kabaköy yaylasında doğan ve bugün 60 yaş üstünde birçok belde sakininin olması, keza yaylada ölmesi nedeniyle burada toprağa verilen çocuklara ait mezarların bulunması,
- Davalı köyün sonradan kurulan MUHDES bir köy olması, sınır tarihinin 1946 olması,
- Arzular ve Kabaköy’ün ise civardaki en eski KADİM Türk Köyü olması ,
- Halen davalı Leri Köyü (Yitirmez) nüfusuna kayıtlı olarak bu köyde oturan kişilerin buraya 1952’de yerleşmiş olması (bir aile 1942); bu tarihte Leri köyü sınırları dışında olan meraların bulunduğu yerleşim yerlerini Arzular ve Kabaköy nüfusuna kayıtlı kişiler tarafından satın alınmış olması, yaylaların ise henüz Yitirmez Köyü kurulmadan Arzular Kabaköy Beldesi halkı tarafından kadimden beri kullanılıyor olması,
- Yetirmez mevkiinin Kabaköy’e ait olması ve 1960'da sınır değişikliği ile davalı köye bağlanmasının meranın da bu köye tahsis edildiği anlamına gelmemesi, ilk köyün kullanım hakkının aynen devamının kanunla belirlenmiş olması,
-Yayla fazlasının Tarım il Müdürlüğünün izni ile Arzular (sobran) ve Kabaköy tarafından yıllarca kiraya verilmiş olması,
- Rum yerleşim yerlerinin ve Leri (Yitirmez) köyü sınırlarının 1954 tarihli askeri haritalarda açıkça belirlenmiş olması,
- Arzular Kabaköy Beldesini oluşturan köylerin kadim kullanım hakkı veya teesüs etmiş mera kullanımına ilişkin bugüne kadar ihtilaf konusu olmamış, kullanım şekline göre öncelikle beldenin ihtiyacı karşılandıktan sonra ihtiyaç fazlasının davalı köye verilmesi gerekirken tam bunun tersi işlem yapılmış olması, kadim kullanımın dikkate alınmamasının Mera Kanununa aykırı olması,
- Teknik ekip çalışmalarının ilan edilmemiş olması,
- Hatalı ve gerçeğe aykırı çiftçi ailesi ve hayvan adedi tespitinin ihtiyaca esas katsayı
ve oranları etkilediğinden komisyon kararının hatalı olması,
- Sulama ve geçit alanlarının belirlenmemiş olması,
- Ayrıca mahkemenizce takdir edilecek diğer nedenlerle,
Gümüşhane ili, il Mera Komisyonu’nun 07.06.2021 tarihli, : E- l 1688654-1 l5.01-1610357 sayılı kararının iptali ile karara konu mera alanlarının kullanım hakkının Arzular Kabaköy Beldesine ve bu belde halkından tespit edilecek çiftçi ailelerine tahsisi hususunda karar verilmesi gerektiğinin tespit edilerek, ancak ihtiyaç fazlasının davalı köye tahsis edilebileceğine karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalılar üzerinde bırakılmasını talep ederiz.
HUKUKİ SEBEPLER: Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Mera Kanunu, 222 sayılı
İlköğretim Kanunu, Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararları ve
sair mevzuat
HUKUKİ DELİLLER: Gümüşhane ili, il Mera Komisyonu’nun 07.06.2021 tarihli,
1688654-1 l5.01-1610357 sayılı kararı, Fotoğraflar, Tapu
kayıtları, Köy sınırlarını gösteren belge ve kayıtlar, gazete
haberleri, Gümüşhane Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/
248 esas sayılı dosyası, Gümüşhane Asliye Ceza Mahkmesi
2020/450 esas sayılı dosyası, eski tarihli memleket haritaları,
hava fotoğrafları, keşif tutanakları, tanık beyanları,
yemin, bilirkişi ve her türlü yasal delil
NETİCE-İ TALEP: Gümüşhane ili, il Mera Komisyonu’nun 07.06.2021 tarihli, 1688654-1 l5.01-1610357 sayılı kararının iptali ile karara konu mera alanlarının kullanım hakkının Arzular Kabaköy Beldesine ve bu belde halkından tespit edilecek çiftçi ailelerine tahsisi hususunda karar verilmesi gerektiğinin tespit edilerek, ancak ihtiyaç fazlasının davalı köye tahsis edilebileceğine karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalılar üzerinde bırakılmasını talep ederiz.
