Baba evindeyim burada.
Size bu gaz lâmbasının gerçek hikâyesini anlatayım biraz, bu lâmba babamın Anneme aldığı ilk ev hediyesi, yıl 1972 ben doğmadan yıllar önce alınan hediye yani, ilk ayrı eve çıktıklarında almış babam.
İçinde hâlâ azıcık gaz yağı duruyor. Evin başköşesinde asılıdır hâlâ içindeki gülü ise Annem vefat edince babam koymuş ve saklıyor. Temizliğini yapmak için duvardan aldığımda ise babam başımda bekledi habire telkin verdi bana, aman kızım kırma camını sakın o Annenden bana yadigâr dedi sürekli. İşte benim ışığında ders çalıştığım.
Annemle babamın o güzel muhabbetleri bu lâmbanın ışığında oldu hep.. Annem Rahmetli olalı 26 yıl oldu ona ait tüm eşyaları saklar babam.
İşte benim eskiye olan özlemimin altında bu yatıyor.
Eski insanların bir birine olan vefası. Sadakati çünkü biz öyle gördük Anne babadan.. Ama şimdi herkes her şey değişti. Eskiye ait hiç bir değer kalmadı neredeyse.. selâm olsun eskiyi Asla terk etmeyen o vefalı insanlara…
Tüm ölmüşlerimize rahmet olsun..
Şule Celepçi
