Doğruluk, çalışkanlık, küçüklerini korumak, büyüklere saygı, yükselme hedefi, ileri gitme ülküsü, toprağını, parçası olduğu ve anayasamızda adının Türk olduğu resmî kayıt altına alınmış milletini canından çok sevmeyi öğütleyen bu andı içmenin bir zararını ne öğrencilik hayatımda ne de 26. senesinde olduğum öğretmenlik hayatımda görmedim.
Bilâkis bilinçaltına bu doğru mesajların verilmediği toplumda son 10 küsur yılda; çocuk istismarının nasıl arttığını, nasıl bir cinnet toplumu haline geldiğimizi, yalan dolan hırsızlığın nasıl prim yapar hale geldiğini, bizi biz yapan ve bir arada tutan millet şuurunun nasıl sadece bir etiket hâline dönüştürüldüğünü, saygı denen kavramın matematikle karıştırılıp öz değerlerin nasıl silinip gittiğini gördüm.
Eğitim öğretimden anlamayan, insan yetiştirmek için önce doğru insan olması gerekenlerin, kendi zaaflarını andımıza yükleyip kaldırması zaten büyük bir ayıpken şimdi de bunu bile bile toplumsal iç huzuru bozmak için ortaya atıp da manipüle etmesi ayıptan da öte vatana ihanettir .
NURAY ŞAŞİHÜSEYİNOĞLU
1933
Türküm, doğruyum, çalışkanım.
Yasam, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak,
yurdumu, budunumu özümden çok sevmektir.
Ülküm, yükselmek, ileri gitmektir.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
1972
Türküm, doğruyum, çalışkanım. Yasam, küçüklerimi korumak,
büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm yükselmek, ileri gitmektir.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ey bu günümüzü sağlayan, Ulu Atatürk: açtığın yolda,
kurduğun ülküde, gösterdiğin amaçta hiç durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Ne mutlu Türküm diyene.
1997
Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem: küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm: yükselmek, ileri gitmektir.
Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ne mutlu Türküm diyene!
