Babalar…
Annelerin gölgesindeki gizli kahramanlardır “Babalar”.
Onlar;
Evin en öksüzüdür
En yalnızı,
En kimsesizleridir.
Evin direği olurken kendisi direksizdir,
Dayanacağı kimsesi pek yoktur.
Tutunacağı bir dalı da yoktur.
Hep güçlü olmak zorundadır.
Zayıf olamaz asla.
Çünkü onlar, birer kahramanlardır.
Gizli kahramanlardır onlar.
Güçsüz olamazlar.
Onlar ağlayamaz!
…
Batan gemiyi en son terk edenlerdir.
Hayatını ailesine adasa da,
Ne eşine
Ne de çocuklarına yaranabilir.
Ne ilk ailesine,
Ne de yeni ailesine yaranamaz,
Arada kalır.
Evin dış kapı mandalı gibidir çoğu zaman.
Evin en yalnızıdır
Bu yüzden en son babalar duymaz mı?
Ya saklanır, ya yalan söylenir
Ya da paylaşma gereği duyulmaz.
Bunda elbet hoşgörüsü az babanın da suçu ve katkısı vardır
Ama yine de ne yapsa yaranamaz, yakınlaşamaz.
Babanın aile de en sevdiği birey kadınıdır, eşidir.
Eşinin ise en sevdiği çocuklarıdır,
Yani kendisi değil.
En büyük aşk evliliklerinde bile,
Sevgilisi doğum yaptığında
Bir anda artık sevgilisi değil, anne olur
Bir yeri acıyan çocuğun
Hiç babam dediğini duydunuz mu?
Babası yanındayken bile anam demez mi?
İyi bir işi olması gerekir,
Zengin olması gerekir.
Anne ya da çocuklar işsiz olabilir,
Kimse bunu çok görmez onlara.
Ama baba işsiz olamaz.
Düşünün erkek çalışır
Kadın ev hanımı ise sorun yok
Ya tersi durum söz konusu ise
Erkekten bile sayılmaz.
Evin geçimini karşılamak zorundadır,
Hem de şartlar ne olursa olsun.
Dışarıda onca karşılaştığı kötülük ve
Güçlüklerle uğraşırken,
Bir taraftan da eve gelip sığınmak isterken
Evde eşinin kaprislerini çekmek,
Çocukların sorunlarıyla uğraşmak zorunda kalır.
Sığındığı limandan daha kötü limanlara sığınmak için
Kaçmak zorunda kalır kimi zaman.
Belki ağlamak ister onların yanında, onlarla...
Ancak yapamaz!
Evin şerefini, evin namusunu korumak zorundadır.
Yıllarca dışarıda deli gibi çalışırken,
Bebekken hiç büyümeyeceğini düşündüğü yavrularının
Değiştiğini bile fark edemez.
Ona bağımlı iken onlar,
Bir anda bağımsızlıklarını ilan etmeye başlarlar,
Küçük bir hayal kırıklığıyla karşılar,
Yapabilecekleri bir şeyleri yoktur.
Sizler büyük insanlarsınız…
“Ağlarsa analar ağlar derlerdi ya,
Eksik bir söz aslında.
Babalar da ağlar!
Tek fark,
Annelerin gözyaşlarını görebilirsiniz ama
Babaların gözyaşlarını asla göremezsiniz.
Bu onların ağlamadıklarını göstermez,
Onlar sadece yürekten ağlar.
Babalar yalnızdır,
Babalar bunca kalabalığın içindeki yalnızlardır.
Erkek olmak çok zordur,
Baba olmak ise çok daha zordur.
Tüm fedakar babaları
Saygıyla selamlıyorum…
Orhan Bircan
Elektrik Müh.(İTÜ)
Editör: TE Bilisim
