Ağlayarak geldim ağlayarak döndüm;
73 yılında ilk atama görev yerim olan Gümüşhane Lisesi müzik öğretmenliği..
Ege'de büyümüş 3 yıl Ankara Gazi müzik bilim de okuduktan sonra göreve başlamak için babamla yollara düştüğüm şehir..
Bayburt'a geldiğim zaman ağlamaktan gözlerim şişmişti..
İzmir'den sonra buralarda ne yaparım nasıl yaşarız düşüncesiyle...
Gümüşhane'ye gelince biraz ferahladım. Nedense bana Avrupa şehirlerini anımsattı.
Neyse ilk evlilik ilk çocuğumun olduğu şehir..
Nasıl ağlayıp geldiysem öyle ağlayarak döndük..
Sevgili öğrencilerimin ve Gümüşhane halkının sevgi saygısı yardım severliğine hayran kalmıştım..
Bir anı aktarayım:
O zamanlar orada tavuk eti satılmıyordu.
Pazarda da yok.
Sadece tek pastanesi vardı.
Oğlu da lise de öğrencim..
Haftada bir gün şehriyeli tavuk çorbası yapıyorlardı.
Onu içmek için kar buzda kayarak evden giderdim..
Götürdünüz beni güzel anılara o yıllara götürdünüz...
Teşekkür ederim.
Zübeyde Kırlı
