O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. Cümleleri basitleşince, düşünceleri de basitleşti.
- Bir başka gün ise, NİDA işaretini kaybetti;
Alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor, ne de bir şeye seviniyordu. Üstelik hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.
- Bir süre sonra SORU İŞARETİNİ kaybetti;
Ve soru sormaz oldu. Hiçbir şey ama hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu... Ne kainat, ne dünya, ne de kendisi umurundaydı.
- Birkaç sene sonra İKİ NOKTA ÜST ÜSTE İŞARETİNİ kaybetti;
Ve davranış sebeplerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti...
- Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız TIRNAK İŞARETLERİ kalmıştı;
Kendine has tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.
- SON NOKTAya geldiğinde;
Düşünmeyi ve okumayı unutmuş haldeydi...
A.KANEVSKİ
Editör: TE Bilisim
