Kutuplarda ayı avcıları buzların içinde jilet kadar keskin bir baltayı yerleştirir, keskin tarafın üzerine biraz kan sürerlermiş. Bunu bilmeyen ayı gelip kanı yalarken dili kesilirmiş. Ama kanın tadından dilinin acısını fark edemez, kendi kanını yalamaya başlarmış. Damarlarındaki kan tükenince, olduğu yere yığılırmış. Avcı da gelip derisini yüzermiş. Kurşunla vururlarsa, ayının postu delineceği için çok para etmezmiş.
Kapitalist batı kültürünün bize sunduğu lehviyatlar da öyle. Birer keskin balta gibi. Tükettikçe öz benliğimizi kaybediyoruz, ölüyoruz. Başta dilimizi, sonra diğer değerlerimizi bir bir yitiriyoruz.
“Yanından geçerken sana hiç ilişmedi diye aslanı övme.
Onun böyle yapması bir başkasını yediği için tok olmasındandır.
Kötü insanları da sana zarar vermediler diye övmen gerekmez; çünkü belli ki senden başkalarıyla uğraştıkları için kötülüklerinden kurtuldun.”
Hz. Lokman Aleyhisselam
Yâ LATÎF, Yâ KERÎM, Yâ HANNÂN RABBİM.!
Kuluna GÖZ Verdin ''GÖR BENİ'' Dedin;
DİL Verdin ''BİLENE SOR BENİ'' Dedin;
GÖNÜL Verdin ''HAYR’A YOR BENİ'' Dedin...
GÖRDÜM,
SORDUM,
YORDUM,
BİLDİM ve SANA YÖNELDİM.!
VAKTİ CUMA Hürmetine
YÖNELİŞİMİ KABÛL ve KARÎN Eyle.!
ÂMİN Yâ RABBEL ÂLEMİN.!
ALINTI
ALINTI
Editör: TE Bilisim
