"Atatürk'le birlikte Doğu illerine geziye çıkmıştık. Diyarbakır, Dersim, Elazığ, Malatya. Pertek bölgelerini gezdik.
Kasabalardan, köyleyden geçerken halk akın akın Ata'yı alkışlıyor, elini öpmeye çalışıyorlardı.
Çocukların üzerinde yırtık, harap giysiler görünce Atatürk çok üzülüyor, onlarla sohbet edip okula gidip gitmediklerini soruyordu.
Bir çocuk - burada okul yok ki paşam- deyince, Atatürk yanındakilere emir verdi.
"iki ay sonra burada okulun açıldığını, eğitime başladığını bana bildireceksiniz"
Atatürk yaşlı adamlarla sohbeti de pek severdi.
Malatya'dan sonra geri dönerken cesaretimi toplayıp, Ata'ya şu soruyu sordum:
-Paşam buraya gelirken çok düşünceli ve çok üzgündünüz. Göz alabildiğine uzanan toprak parçalarına dalgın dalgın bakıp durdunuz. Affınıza sığınarak bunun nedenini sorabilirmiyim.?
Atatürk yüzüme dikkatle baktıktan sonra beklediğim ve umduğum gibi bana içini döküverdi:"
" İnsan ömrü yapılacak işlerin azameti karşısında çok cüce kalıyor.
Geçtiğimiz yerlerde Fabrikalar görmek istiyorum. Gürbüz, iyi giyimli çocuklar görmek istiyorum. Ekilmiş tarlalar, sağlıklı insanlar görmek istiyorum.
İstanbul'da ne medeniyet varsa, Ankara da ,İzmir de ne medeniyet varsa yurdumuzun her tarafını aynı medeniyete kavuşturalım istiyorum.
Ama insan ömrü çok büyük işleri başarabilecek kadar uzun değil. Türkiye'nin her tarafı mamur olmalı. Müreffeh olmalı.
Devletin yapamadığını millet, milletin yapamadığını devlet yapmalı.
Devlet ve millet ülke sorunlarını göğüslemede daima el ele olmalıdır.
Ben yapabildiğim kadarını yapayım, sonra ne olursa olsun demek benim kitabımda yok. Geleceği, geleceğin Türkiye'sini düşünmek benim görevim.
Bir iş aldık üzerimize, bir savaşın üstesinden geldik. Şimdi ekonomik alanda savaş veriyoruz, daha da vereceğiz. Bu heyecanın ürünlerini görmek istiyorum."
ATATÜRK (Sabiha Gökçen- Atatürkle bir ömür kitabından)
KENAN ÖZEK
Editör: TE Bilisim
