Aklı zayi eden, yufka düşüren
Kendini bitiren dertten beter ol
Dostun boynu bükük, yürek pişiren
Bir tadımlık haram fırt tan beter ol
Bela başa gelir fütursuz dilden
Bilinçsiz toplumdan, destursuz yelden
Yükledin çekerim, ne gelir elden
Konturu tükenmiş karttan beter ol
Hayret ırmağında, medet çayında
Doksan yedi yılı, mayıs ayında
Bir orman içinde, dere boyunda
Yarayı kemiren kurttan beter ol
Ham toprak, ham ahlat olduğun yaygın
Bu muydu düşüncen, ne idi kaygın?
O yüce başbuğa bu muydu saygın?
Tezekle kızaran şurttan, beter ol
Hasretle ararken sonsuz visali
Bozkurtlar hüzünlü, hilâl tasalı
Sahibi çıkmayan mektup misali
Baykuşlar tüneği yurttan beter ol
“Bir insan fedakâr olmazsa şayet
Nefsi onu ezer” dese de ayet
Zamansız eriyen kar gibi evet
Bağını sel almış fertten beter ol
Güne hazan düştü, budur görülen
Liyakati defter gibi dürülen
Yusuf gibi diyar diyar sürülen
Mazlum pazarında mertten beter ol
Ufka yelken açmış, hülyalar kurmuş
Lakin haksızlığa lâl gibi durmuş
Deryada boğulmuş, karaya vurmuş
Şu cinli doruktan, karttan beter ol
Olgunluk beklemek olur mu kaldan?
Ne anlar hatırdan, ne bilir halden
Aslanlara çoban olmaz çakaldan
Bir ömür yatalak sırttan beter ol
Zülfikar Yapar Kaleli
NOT:1997 yılının Mayıs ayında; "genel başkanlık" yarışında da buna benzer bir olay yaşanmıştı. Bu şiiri, o günü anlatmak için olaydan bir gün sonra kaleme alınmıştır.
Editör: TE Bilisim
