İlyas böyle yaşadı böyle rahmetli oldu...
Tanıdığımda taze bir delikanlıydı, ta ki hastalanana kadar çalışmadığı ocak başkanı yoktu sanırım, adeta Ümraniye ocağın sembolü gibiydi...
Vefat haberini aldım, öyle üzgünümki anlatamam..
Dünya telaşı, sıkıntılar, hakkı ile sahip çıkamadık belkide, son zamanları çok zordu, kendinde değildi çoğu zaman,
Muratali
çok uğraştı, murat bir gün bana; “senin adın geçince çok korkuyor” dedi, günlerce içime ağlamıştım. Oysa ben ocağın hiç bir çocuğunu kırmamış, incitmemiştim, çok sevdiğim olmuştur elbet, sevgimiz korkutmuştu belkide...Gönülden gönüle köprü kurduklarımızdandı, beraber sustuklarımızdandı, yüreğini en orta yere koyanlardandı, mangal yüreklilerdendi, ocağın ateşinde kor olanlardan ve hiç sönmeyeceklerdendi, isimsiz, rütbesiz kahramanlardandı...
İstanbul dışında olduğumdan cenazesine gidemedim, gidenler öpsün alnından benim için.
Mekanı cennet olsun, seni hiç unutmayacağım.
Ferhat Kırılmazoğlu
Editör: TE Bilisim
