Samsun Dost Eğitim Kültür Sosyal Yardımlaşma Derneği'nde (Dost-Der) okurlarıyla buluşan Birikim Dergisi Yazarı ve Editörü Ömer Laçiner, ‘Türk solu’ üzerine değerlendirmelerde bulundu.
Türkiye’de solun kırılma noktalarına ilişkin düşüncelerini dile getiren Laçiner, 1960’lı yıllara kadar ‘solculuk’ denince sosyalist ve komünistlerin anlaşıldığı bilgisini verdi. Türkiye’de solun sosyal bir hareket haline geldiği bu yıllarda CHP’nin sosyalist ve komünist akımların yükselişi karşısında önünün kesildiğini düşündüğünü söyleyen Laçiner, “Bundan mıdır bilmem CHP, ‘Biz ortanın solundayız’ dedi. Tabii bu Adalet Partisi için büyük bir fırsat oldu. Çünkü 1940’lı, 1950’li yıllarda Türkiye’de şiddetli bir antikomünist hava hakimdi. Bütün propagandalarını CHP’nin komünist olduğu üzerine kurdular. Böylece CHP üzerinde ‘solcudur’ diye bir etiket kaldı.” yorumunda bulundu.
1970’lerde ortaya çıkan sol-sağ çatışması sırasında CHP yönetiminin sol kavramına yaklaştığını ifade eden Laçiner, Bülent Ecevit’in İsmet İnönü’yü parti yönetiminden diskalifiye ettiğini hatırlattı.
Laçiner, “İnönü kendi kurduğu, uzun süre başkanı olduğu partiden istifa etti. CHP ciddi bir sosyal demokrat parti olma yoluna girdi. Ama daha sonra Ecevit’in de istifası üzerine, daha önce partiden istifa etmiş olanlar tekrar geri döndüler. 1980’lerden itibaren parti, geleneksel kadrolarına kavuştu. 1990’ların başında Deniz Baykal ekibi partinin başına geçti ve 15 yılı aşkın da genel başkan olarak kaldı. Bu süreç, ekleme yoluyla partide kalan son sosyal demokratların da ya tasfiyesi veya etkisiz hale getirilmesiyle sonlandı. CHP kaynağına döndü. CHP sağ bir partidir, sağcı bir partidir. Dolayısıyla CHP sol etiketi altında sunmak, sol denince CHP’nin akla getirilmesi kavramın kendisine haksızlıktır. Sol kavramına haksızlıktır.” şeklinde konuştu.
“MARX YANLIŞ ANLAŞILDI, ASLINDA DİNİ ÖVÜYORDU”
Marx’ın bir cümlenin parçası olan ‘Din afyondur’ sözüyle yanlış anlaşıldığını ifade eden Ömer Laçiner, Marx’ın aslında dini övdüğünü kaydetti. Laçiner, “Marx 1850’de 'Din, ruhsuz bir dünyanın ruhu, ezilenlerin haykırışı, kalpsiz bir dünyanın kalbidir. Din kitlelerin afyonudur.' der. Marx’ın cümlesinde din için ‘kalpsiz bir dünyanın kalbi’ ve ‘ezilenlerin haykırışı’ ifadesi de yer alır. O zamanlar insanlar, acılarını azaltsın diye afyon yutuyorlar. Bu, özellikle ameliyatlarda çok yaygın. Bunu, keyif için alınan eroin bağlamında algılamamak lazım. Bunu, Marx ‘din uyuşturucudur’ demiş gibi lanse etmeye çalışıyorlar. Bu sözü bu manada yorumluyorlar. Aslında o, bu sözü ile dini övmektedir. Din için ‘Ruhsuz bir dünyanın ruhu’, insanlar için dinden başka teselli edici bir çözüm kalmamıştır.’ diyor.” açıklamasında bulundu.
Editör: TE Bilisim
