BİZİM OCAKLARIMIZ
Bizim ocaklarımız üniversite teşkilatlarıydı başkanlara da "reis denmez başkan denirdi" başkanların hepsi üniversite öğrencileriydi 45 - 50 yaşındaki insanların ocak başkanı olmasını düşünemezdik bile.
O zaman gençlere güvenilir ve ocaklar siyaset sofralarının mezeleri olarak kullanılmazdı bunu da düşünemezdik.
Şimdi hepsi var kesinlikle ifade edebilirim ki şimdiki ocaklar bizim ocaklarımız gibi değildir.
Ayrıca biz babamız dedemiz yaşındaki insanlara ayar verebilmek densizliğini hiç yapmadık babamız yaşındaki büyüklerimize ayak ayak üstüne atmamak gerektiğini öğretmeye de kalkmadık.
Şimdi hepsi var ve ben bundan hiç hoşnut değilim , ocaklarımızı bu duruma getİrenlerin hepsine de hakkımı helal etmiyorum hakkım haram zıkkım olsun.
Bundan sonra yazacaklarım da benim özelim ;
Henüz 19 yaşındayken 1970 yılında İstanbul Ülkü ocaklarının "fikri eğitim masasının" başkanlığına seçildim .
Beni teklif eden ağabeyim de o zamanın başkanlarından birisiydi.
Toplantı Aydınlar ocağı salonunda yapılmıştı.
Ben seçenlere önce teşekkür ettim ve "Ağabeylerim kusura bakmayın ben daha 19 yaşındayım henüz kendimi bile tam eğitemedim sizleri eğitmek haddim değil" diyerek görevi kabul etmedim.
ikinci seçimde yerime "Namık Ayvalıoğlu ağabeyim" seçildi ve onun yanında çalıştım. Namık abi sonradan profesör oldu ve şimdi vefat etti nurlar içinde yatsın.
(Paylaşan: Mehmet Nusret Esi)
Editör: TE Bilisim
