Hallac-ı Mansur cezbe Gelir " ENEL'E HAK " (Ben Allah'ım) diye Haykırır .Bunu duyanlar Hemen Şikayet ederler . Dönemin kadısı O'nu Yargılar ve İdam'a Mahkum eder.!
Mansur Asılacağı Dar ağacının bulunduğu Meydana doğru götürülürken Galayana gelen Halk O'nu Taşlar ..!Kalabalığın içinde bulunan Dostu ŞİBLİ 'de Ağlayarak Mansur'a bir Gül atar .Bu durum karşınızda iyice duygulanan Mansur'un dudaklarından Şu Sözler dökülür "
"Taş Atanlar Avam takımı ..Onlar bilmiyorlar , Halden'de anlamıyorlar, Onların Taşı bizi incitmez Amma ..! halden anlayan bir DOSTUN ATTIĞI GÜL YARALAR BİZİ .." der .üzülür .
"Taş Atanlar Avam takımı ..Onlar bilmiyorlar , Halden'de anlamıyorlar, Onların Taşı bizi incitmez Amma ..! halden anlayan bir DOSTUN ATTIĞI GÜL YARALAR BİZİ .." der .üzülür .
Benzer bir Hikayenin Bir başka kahramanı PİR SULTAN ABDAL'dır .
Mevcut Düzeni Yerdiği ve halkın haklarını savunduğu İçin O'da İdama Mahkum edilir .
İdam sehpasına götürülürken Uğruna Büyük mücadele verdiği Halk ,HIZIR PAŞA'nın Emrine karşı gelemez , O'nun talimatıyla Pir Sultan Abdal'ı Taş yağmuruna Tutarlar . Halkın İçinde Bulunan kadim dostu AliBaba'da Pir'e GÜL ATAR ..!
Dostunun attığı gül onu duygulandırır . Ve dudaklarından Şu Sözler ( şiir) dökülür :
Şu kanlı Zalimin ettiği işler ,
Garip bülbül gibi Zara'lar beni.
Yağmur gibi yağar başıma taşlar ,
İlle dostun bir Fiskesi yaralar beni .
Dar günümde dost-düşmanım belli oldu .
Bir derdim var idi ,şimdi elli oldu .
Ecel fermanı boynuma takıldı ,
Gerek asa , gerek vuralar beni.
Pir Sultan Abdal'ım Can göğe ağmaz ,
Haktan emr olmazsa rahmet yağmaz .
Şu eller taşı hiç bana değmez,
İlle dostun bir tek GÜLÜ YARALAR beni .!
(Alıntı)
(Alıntı)
Editör: TE Bilisim
