‘’ Bilmem bir sebep bulamadım. Sevdim işte!.. Kırmızı dediler Beyaz döküldü dilimden. Kimsenin Peşinden gitmedim. Kendim öğrendim sevmeyi.. Ben büyüdükçe MHP’de büyüdü.. Kazandıkça değil, kaybettikçe daha çok sevdim. Başka partilerden bahsettiler daha da çok sevdim. Bazen yaş oldu gözlerimde damla damla, bazen de tebessüm dudaklarımda..
Ne yüzle savunuyorsun dediklerinde.. Aksine göstere göstere belli ettim kimliğimi... Ben ‘MHP’ kazanıyor diye sevmedim.. Menfaat için düşmedim yollara Sevdim işte ötesi yok!..
MHP’nin öyküsü bir aşk hikayesine benzer, gözyaşlarının eksik olmadığı.. Mutluluktan da ağlarsınız üzüntüden de.. Ama her damlası duyduğumuz sevgiyi biraz daha arttırır.. Ve her üç hilal bayrağına sarılı tabutu gördüğüm de anlıyorum ki MHP’li ölürken bile terk etmez aşkını..’’
