Ülkücü Yazar Savaş Erman, yeni kitabını Sabri Şenel’e hediye etti Ülkücü Yazar Savaş Erman, yeni kitabını Sabri Şenel’e hediye etti
Irak Savaşı'nın 10. yılında, dünya genelinde 50 farklı yerde “Leave Us Alone” adlı fotoğraf sergisi açılacak. Irak Savaşında patlayan bombalar yüzünden yüz binlerce insanın yaralanması ve ağır yanıklar oluşması portrelendi. İzmirli fotoğraf sanatçısı Niko Guido liderliğinde, 2010 ve 2011 yıllarında Ürdün’ün başkenti Amman’daki bir hastanede yapılan plastik cerrahi ameliyatları tek tek görüntülendi. Savaşın sonuçlarına dikkat çekmek için 'Savaşa hayır, Barışa evet!' demek için hazırlanan proje, dünya genelinde 23 Mart’ta açılacak.

Sergi konsepti uyarınca, fotoğrafı çekilen her Iraklının 5 dakikalık ses kaydı alınarak, fotoğrafı çekilen yaralı sivil kendisini tanıtıyor. Bombadan önce nasıl bir hayatı olduğunu ve bomba sonrası hayatının nasıl değiştiğini söylüyor. Projenin detaylarına http://www.leaveusaloneproject.org sitesinden bakılabiliyor. Fotoğraf Sanatçısı Niko Guido’nun Amman’a son gidişinde, yüzünden otuzun üzerinde ameliyat olmuş bir Iraklı şöyle dedi: "Sizin medeniyetinizi, paranızı, modern yaşantınızı istemiyoruz. Sadece bizi rahat bırakın!" Böylece projenin adı da ortaya çıkmıştır: “Leave Us Alone”

SURU’YA MEKTUP

Suru, 8 Yaşında. 3 kız ve 4 erkek kardeşi var. Kerkük’te doğdu. Üç yaşında evde oynarken, dışarıda bomba yüklü bir araba patladı. Bomba yüzünden evin enerji ihtiyacını karşılayan yakıt tankı da patladı. Kızın bütün yüzünü alevler sardı. Ciddi şekilde yaralandı. Tedavi için Süleymaniye’ye götürüldü ancak tedavi edilemedi. Bunun üzerine Amman’a getirildi. Vücudunun çeşitli yerlerinden parçalar alındı ve yanmış yerlerine dikildi. Ama küçük kızın vücudu bu tedaviyi kabul etmedi ve yapıştırılan parçalar döküldü.
Suru, hayvanlardan hoşlanmıyor, bebeklerle oynamayı çok seviyor. Arkadaşlarını çok özlüyor.

"Sevgili Suru; yüzünü ilk gördüğümde içim burkuldu. Sana bakıyordum ama seni görmüyordum. Belki farkettin, fotoğraf makinamın arkasına saklanıyordum. Fotoğraf çekmesem bile çeker gibi yapıyordum. Sen ise bana gülümsedin. O an güzel gözlerini fark ettim. Yüzündeki yanık izleri yavaş yavaş yok olmaya başladı. Sonra geldin bana sarıldın. Dakikalarca öyle kalakaldık. Güzel gözlerinden, güzel yanaklarından öptüm. Yanmış yüzünü okşadım. Ellerimi tuttun, bırakmadın. Sonra kendimden utandım. Sana bakmamak, seni görmemek için ne yapacağımı şaşırmıştım. Sen, yüzün yanık diye hiç utanma olur mu! Çık sokaklara, dolaş insanların arasında. Utanması gereken birisi varsa sen değilsin. Benim, biziz, hepimiziz! Seni bu hale biz getirdik. Koruyamadık. Henüz üç yaşındaydın bomba patladığında. Yüzünün yanmamış halini hatırlamıyorsun bile. Senin yüzüne baktıkça para için, daha fazla zenginlik için ne kadar kötü olabileceğimizi daha iyi anlıyorum. Senden, insanlık adına özür diliyorum. Bu savaş yüzünden aileni, akrabalarını, arkadaşlarını, geleceğini kaybettin. Tüm dünya gözlerini kapatsa da seni görmemek için, ben ve arkadaşlarım kapatmayacağız. Sen üzülme güzeller güzeli, sen üzülme prensesim! Gözlerimdeki yaşlar nihayet seni görebildiğim için. Bak, artık senin yüzüne bakarken gözlerimi kaçırmıyorum. Çünkü sen çok güzelsin, biz ise çok çirkiniz."

Editör: TE Bilisim