Bir özel okul yöneticisi arkadaşım anlatıyor:
Okulumuzda çocukları aynı sınıfta olan 6 veli grubu vardı. Çocukları vasıtasıyla samimi olmuşlardı. Çocuklar 5.sınıfa başlarken velilerimizden birinin maddi durumu bozulmuştu. Bu nedenle çocuğunun kaydını yenileyemeyeceğini beyan etti. Her ne kadar yardımcı oluruz dediysekte; durumunun hiç müsait olmadığını, bu konuda kararlı olduğunu söyledi.
Bu durumu öğrenen tanışıklıkları okulumuzla başlayan diğer 5 veli beni ziyaret ederek: “Bugün ona yarın bize! Biz karar verdik bu çocuğun 5,6,7 ve 8. sınıftaki okul ücretlerini biz karşılamayı taahhüt ediyoruz. Lütfen kaydını yenileyin.
Çocuklarımızın iyi bir arkadaşlarını kaybetmelerini istemiyoruz. Ayrıca bir ricamız olacak: Çocuğumuzun kendini kötü hissetmemesi için, ücreti bizim verdiğim değil de, sizin bir gerekçeyle burs verdiğini bilsin.
Biz: ‘Çocuğumuzun arkadaşlarının mutluluğunu ve başarısını, çocuğumuz kadar önemsediğimizde, çocuğumuzun daha başarılı, mutlu ve iyi insan olacağına inanıyoruz’ dediler.”
Velilerimizin bu jestleri ve düşünceleri doğrusu beni de çok mutlu etti.
Bilindiği gibi bir kişi çevresindeki insanların mutluluğu için gayret göstermezse, kendisi de mutlu olamazmış.
Alıntı
