Maslak civarında öğlen sonrası bir yaz günü birden siyah bir araç beliriyor.
Durunca siyah gözlüklü biri iniyor.
Babam ve çalışanlar oraya bakıyor.
Yaklaşanın kimdir bu gelen derken gelenin TC Başbakanı Adnan Menderes olduğu hemen anlaşılıyor.
Debdebeden, ihtişam ve koruma ordusundan uzak etrafında çok siyaset bürokrat korosu yok.
Yaklaşıp “kolay gelsin nasılsınız” deyip hal hatırdan sonra ayrılıyor.
Bu sadeliği özledik.
Bir yere başkan olan etkili yetkili kim olursa olsun yanına yaklaşmak randevu almak ne mümkün!
Geçen günler Alman Başbakanının görevi bırakınca imrenilen sade hayat aslında daha çok bizim devlet millet geleneklerimizde var ama onlar bizi aldı kopyaladı.
Biz ise korkunç bir israf şatafat gösterişle savruluyor ve eriyoruz.
Türk milleti bu ağırlama karşılama debdebe masraflarını karşılayamaz.
Bu dalga dalga topluma yayılıyor…
Bir anlayış zihin inkılabına ihtiyaç var.
Bunu başaramazsak işimiz çok zor.
Öyle “Yeter söz milletin” DP Menderes edebiyatı ile lafla peynir gemisi yürümez!
Peynir gemisi ancak fare istilasına uğrar. Tehlike anında ise en erken fareler gemiyi terk eder.
Ey Türk evladı titre ve kendine dön!
Dünya Türkü tarih sahnesine yeniden bekliyor!
