Bayramın ilk günlerinde bir kaç gün köyünden telefonla aradım Ahmet ER Abi’mi; cevap alamayınca telaşlandım. Neyse ki dün aradığımda -şükürler olsun- görüştüm. Sizlere de selamları var.
Parti adının MİLLİYETÇİ HAREKET’e dönüştüğü 1969 kongresinde, Genel İdare Kurulu’na seçilenlerin listesindeki 27 kişiden Ahmet ER, Sadi SOMUNCUOĞLU ve İbrahim METİN'in hayatta kaldığını farkettim. (Bayram ziyaretime gelen Cihan Coşkun’un getirdiği Hakkı ÖZNUR’un kitabında gördüm bunu. Sizlerden ricam, hayatta olduğunu bildikleriniz var ise lütfen bana iletin.)
İbrahim Metin
“Ey! Anadolum. / Seni kucaklarım, / Seni koklarım / Seni içerim / Yudum yudum;” diyordu Ahmet ER Dündar; TAŞER’e TİRİPOLİ’den 1961’de yazdığı mektuptaki HAYAL ÜLKE şiirinde…
35, Rue Saint Hilaire
PARIS-5 26.6.1961-Tripoli
PEK MUHTEREM DÜNDAR AĞABEY;
Mektubunuzu aldım. Geç aldım diye sakın yine kızma. Biraz rahatsız oluşun hoşuma gitmedi. Mide, böbrek, göz, kulak rahatsızlıklarına pek yüz vermemek fakat ciğere ve kalbe dikkat etmek lazım.
İnşallah ailece sıhhat ve afiyetdesinizdir. Bilmem Rabat’da Tiripoli kadar sıcak mıdır? Ki zannetmiyorum. Bizler de Allah’a şükür iyiyiz. Allah nasip ederse 4 ay sonra ailenin nufüsu artmış olacak.
Memelekette süratle değişen hadiseleri takip ediyorsunuzdur. Artık 13 Kasım bulmacası yavaş yavaş çözülmektedir. Bugün için geleceği beklemek mi yoksa hakkımızdaki çirkin dedikodulara ve menfi propagandalara cevap vermek, hakikatın tecellisi için hakkımızı aramak mı lazım geldiğini iyice düşünmeli ve bir karara varmalıyız. Ben bu husustaki görüşümü ekte sunuyorum.
Hürriyet yağmuru da bilmem bu sıcakta sizi serinletir mi? Yoksa üşütür mü?
Er ailesinin bireyleri Taşer ailesinin yegen yegen bireylerine derin saygılarını muhabbetlerini sunar; Allah’tan sağlık sıhhat diler. Ayrıca ben de sizi hasretler hürmetle kucaklarım Allah’tan şifa dilerim.
Ahmet ER
HAYAL ÜLKE;
Akdeniz
Bu gece
Ya ben senin
Ya sen benim
Gibisin.
Vatana giden yol üstündesin de
Akdeniz,
Neden kapalı kapıların?
Görmek istiyorum
Duymak istiyorum sesini
Yoksa gözlerinde mi kusur?
Ben mi göremiyorum ötesini.
Her zaman pembe, mor
Gül bahçesi ufuklar
Şimdi
Bir zindan kapısı misali
***
Bir hayal ülkesi
Bir hayal
Dün gezdiğim
Gördüğüm yerler,
Elazığlar Bingöller
Duyarım her gece
Rüyamda
Dersimli kızın hıçkırığını.
Denizlili bacım ağlar
Her akşam
Baş ucumda.
Bozkırlara inerim de gece yarısı
Dinlerim toprakla ekinlerin konuşmasını
Neden sessiz?
Bu gece
Neden?
Antalyalar – Konyalar
Kalkarak yerlerinden
Yunuslar, Mevlanalar
Aşıyorlar Toros’u
Sabahın seherinde
Hay haylarla!
Hey! heylerle
Kudümlerle.
