Yazık hem de çok yazık.
Bu gençleri dağlarda karşımızda terörist; bağlarda, sokaklarda, deniz kenarlarında bonzai, alkol, uyuşturucu, fuhuş veya satanizm batağına düşmüş olarak bulduk ve çok acı olarak kaybettik
Ağlamamak, iç çekmemek hayıflanmamak, hüzünlenmemek mümkün müdür?
Yaslanan batı genç nüfus için çözüm ararken biz gençliğin heba olmasına çözüm bulamadık.
Bunu siyasi bir eleştiriden çok ülkenin evladı olarak özeleştiri maksadıyla yapıyoruz.
Zaten kimse artık çocuk da yapmak istemiyor.
Bu mesele acilen çözülemez ise, millet ve devlet geleceğimiz için en büyük tehdit bu değil midir?
Hani milli değerler, ulusal değerler, dini değerler, milli ve manevi değerler buharlaştı mı? Mazeretimiz geçerli olabilir mi?
Editör: TE Bilisim
