Türkiye’nin şartlarına göre İslâmî esaslar da gözetilerek yapılmış bir yorumu…
MHP’li olmak da, o dönemlerde söz konusu yorumun önemli esaslarından biriydi…
12 Eylül öncesinde “Ülkücüyüm ama AP’ye oy vereceğim” diyene şahsen şahit olmadım…
Oysa AP’de siyaset yapan birçok Türk milliyetçisi vardı…
Sonra 12 Eylül oldu...
***
Bizler başka partilerde ve oluşumlarda da ülkücü olunabileceğini 12 Eylül’ü takip eden süreçlerde öğrendik…
Epeyce tartışmalar ve ayrışmalar yaşandı…
“Ülkücülük sizin tekeliniz de mi? Türkeş’in tekelinde mi?” diyenleri gördük…
***
En köklü kopuşla 1992’de karşılaşıldı…
‘Öz ülkücülük’ iddiası o dönemde daha da alevlendi…
Bugün internette dolaşan “ Ülkücülük MHP’de olur” sözünü o yıllarda etti merhum Başbuğ’umuz…
Daha özel sözlerin şahitleri de halen yaşıyor…
Buna rağmen ülkücülük tartışmaları Başbuğ’un sağlığında da vefatında sonra da sürüp gitti…
***
Esasen Devlet Bey’in ‘yol arkadaşlığı’ kavramını ortaya atması, sürüp giden tartışmalara kendince bir nokta koyma girişimiydi…
MHP dışında da ülkücü olunabileceğinin üstü örtülü kabul edilmesiydi…
“Evet” diyordu karşısındakilere: “Sizler ülkücüsünüz. O sıfatı sizlerden alamam. Ancak yol arkadaşım değilsiniz…”
Aslında, ülkücülük tartışmalarında, amelle inancı ayıran bir yaklaşım gösteren Devlet Bey, bu noktada da meramını yeterince anlatamadı…
Eğer etraflıca üzerine gitseydi, ”Ülkücülük nerede olur?” tartışmalarına yeni bir ufuk açabilirdi…
Tartışmalar belki de gündemimizi bu kadar meşgul etmezdi…
***
Herkesin kendi ekseninden olayları yorumladığı günümüz dünyasında, bu tartışmanın sonuçlanacağını beklemek abesle iştigaldir…
Zaten fikirlerin teşkilâtları aştığı hiçbir durumda ortak bir yorumda birleşildiği görülmemiştir…
İlâhî ya da beşerî bütün öğretiler bir şekilde farklı yorumlarla ayrışırlar…
‘Ülkücülük’ kavramının başına gelen de budur…
Bununla yaşamaya alışmalıyız…
SUAT BAŞARAN
Editör: TE Bilisim
