Çin işgalindeki Doğu Türkisan'ın başkenti Urumçi'de ÇKP Faşistlerinin "Salgından Korunma" yalanı ile evlerine hapsettiği Uygur Kardeşlerimiz çeşitli yöntemlerle açılamayacak şekilde kapatılan kapılardan dışarı çıkamadıkları için çoğunluğu kadınlar, anneler ve çocuklarından oluşan ve 50 civarında tahmin edilen kişi yanarak veya dumandan zehirlenerek feci şekilde can verdiler. Aslında bu bir kaza değil, bilinçli olarak yapılan bir katliam/Soykırımdı.
Ancak, ülkemizde bu trajik olay/Katliam Konya'da öldürülen 2 köpek kadar gündem olamadı maalesef. Ben bir kaç tane milliyetçi, Türkçü Watsap gurubundayım. O kadar paylaşım yapıyorum.
Çok az kişi dışında pek ilgi görmüyor. En azından hiç olmazsa bir geçmiş olsun veya ölen masumlara rahmet bile dilemek akıllarına gelmiyor. Buna çok hayret ediyorum ve çok üzülüyorum. 2 gün önce çok sevdiğim ve saygı duyduğum, yakından tanıdığım Türklük ve Doğu Türkistan davası için büyük hizmetler ve fedakarlıklar yapan bur STK.mızın Başkanına telefon açarak bir baş sağılığı bildirisi yayınlamasını istedim.
Kendisi bir Geçmiş olsun demediği gibi bu talebimi ipe ün sererek nazikçe reddetti. Çok şaşırdım ve çok üzüldüm. Hanı hep diyoruz, Doğu Türkistan başta Türklük davasının merkezi Türkiye- Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur vesair VS. Aslında öyle.
Ama bu gerçeklerin gereği yapılmıyor. Neden yapılmıyor veya yapılamıyor?
Bunu iyi irdelenmesi gerektiğini düşünüyorum. Bu anlaşılmaz kayıtsızlık, duygusuzluk ve vurdumduymazlık neden acaba?
STK’ların görevi devletimizin konjonktür gereği yapamadığı sosyal ve siyasal durumlar karşısında temsil ettiği Türk Milletinin düşünce ve duygularına tercüman olmak değil midir? Uygur Türklerinde bir makal/temsil var: zümden ötken_Kolumdan ketken = Kusur bende ama iş işten geçti. Acaba bu duyarsızlıklar bunun için midir? Irkdaşlarımız, kandaşlarımız, dindaşlarımız ve soydaşlarımız acaba Uygurları kendi kaderlerine terk mi ediyor?
Çok düşündürücü ve çok üzücü bir durum. Gecenin şu saatinde uykularımızın kaçması, deprasyon yaşamamamız, bunları düşünmek, uykusuz kalmak ve bunları yazmak zorunda kalmak?
Bizimkisi: Her kişinin derdi bolsa yiğlasun yar aldı da = Kişinin bir derdi olsa yarıı/dostu/Kardeşinin önünde çekinmeden dile getirsin ve ağlasın dır. Mazlumların ve mağdurların yegane yarı, yardımcısı, koruyucusu Tengdaşsız (Dengi olmayan eşsiz) Yaradanımızdır. Umutsuzluk bitmek/ölmek demektir. Sürcü lisan etti isek affola.
Selam,saygı ve muhabbetlerimle
Hamit Göktürk
