6’lı masa köprüden geçenlerin milletvekillikleri garanti edildikten sonra yarın 5’li masa daha sonra 4’lü, 3’lü derken kısa zamanda masanın hepten dağılmayacağını kim garanti edebilir?
Kısa zaman sonra herkes evine köylü köyüne dönüp umutlar hayal kırıklığına dönmez mi?
Siyaset millet olmak gibi bir arada yaşamayı birlikte sorunları çözme kabiliyeti becerisi ve başarısı ister.
Sahi yarın daha büyük sorunlar karşısında ülkenin ağır badirelere sürüklenmeyeceğini kim garanti edebilir?
Bol bol demokrasi lafı edenlerin elindeki küçük imkan ve avantajları nasıl fütursuzca dayattıkları çok manidar ve gerçekten hüzün vericidir. Sorun çözme refleksleri temayüz etmeyenden asla yönetici olmaz.
Problem çözme kabiliyeti uzlaşma kültürü olmayanın ne partisini ne ittifakı nede ülkesini ayakta tutabilir. Siyasi partiler kanunu ve konjonktürün verdiği avantajı fırsata çevirip parti yada ittifak içinde ‘Ali kıran baş kesen’ jakoben dayatma görüntüsü utanç vericidir. Bu tavır siyasi ahlaka aykırı medeniyet ve kültür değerlerimize sığmayan ceberrut ruh halinin dışavurumudur. Yarın çok daha büyük imkan ve iktidar gücü ele geçerse hangi güç zehirlenme vakalarına dönüşür kim bilir.
Adalet Demokrasi eşitlik kelimelerini dillendirenlerin ne kadar samimi adil ve demokrat oldukları tartışılır. Ülke yönetmek parti ittifak yönetmekten çok daha fazla feraset basiret bilgi birikim ehliyet liyakat uzlaşma kültürü ister.
“Sen zot ben zot ata kim verecek ot” atasözünde ifade edildiği gibi çok küçük ihtilaf sorun ve müşkülatları çözemeyenler devasa ülke sorunlarını nasıl çözer?
Bu yaşanan süreç ülke sorunlarını çözmede ne kadar hazırlıksız olduklarının endişe verici işareti değil midir?
Sabri ŞENEL - 6.03.20223 / İSTANBUL
